Isolatie
bronnen & makerschap
In mijn vrije tijd kijk ik sinds kort graag films (voorheen keek ik nooit films) om inspiratie op te doen maar uiteraard ook voor vermaak. Zo heb ik sinds october ongeveer 50+ films gekeken! Hieronder een overzicht van een aantal films die ik heb gekeken. De meeste van deze films spelen redelijk in op het thema isolatie, maar ik noem toch graag 5 films die mij erg hebben geïnspireerd als mens en als maker.
Fantastic Mr. Fox, een film directed door Wes Anderson wat enorm terug komt in de stijl van cinematography. Wat ik zo interessant vind aan deze film is de animatie stijl in combinatie met de visie van Wes Anderson dat een compleet andere inkijk geeft in het stop motion animatie film genre. De familie vossen word hier veelal geïsoleerd van de buitenwereld doordat er een grote zoektocht wordt gedaan naar hun, en dus moeten zij ondergronds vluchten.
School of Rock met niemand minder dan Jack Black. Alhoewel deze film op cinematografisch gebied weinig vernieuwing oplevert is het wel een geweldige en unieke comedy film over een vervangende docent die compleet incapabel is in formeel en klassiek les geven en dus zijn klas het enige probeert te leren waar hij verstand van heeft: muziek. Zeker een aanrader! Jack Black als hoofdrolspeler laat de film goed tot leven komen.
2001: a space odyssey is een waanzinnig bizarre en unieke film over ruimtevaart, verraad en illusies (in mijn eigen interpretatie). Stanley Kubrick had een compleet nieuwe insteek in de film genre gebracht met deze film uit 1968. Risicovolle keuzes zoals 2 minuten stilte en leegte voor het begin van de film en ongeveer 4 minuten aan visueel stimulerende beelden die compleet verhaal loos zijn maken de film heel interessant maar ook enorm vaag om te bekijken. Gestrand op een ruimteschip, geïsoleerder dan dat kan haast niet. Wanneer de AI van het ruimteschip zich tegen de mensen keert, bevind de astronaut zich nog in een kleine capsule waarmee hij niet/vrijwel niet terug kan keren op het ruimteschip.
District 9 is een film over een buitenaardse soort aliens die gevangen zitten op de aarde en niet terug kunnen keren naar hun ruimteschip dat enkele kilometers boven hun stil in de lucht hangt. De overheid behandeld deze aliens als asielzoekers en stopt ze dus in “ghetto’s”. De CGI in de film zorgt er voor dat alle buitenaardse wezens echt tot leven komen. De aliens worden geïsoleerd van de bevolking omdat deze bang zijn voor hun. Bang voor een levenssoort die verschilt van hun zelf.
Over Life of Pi vertel ik in de paragraaf hieronder!
4 films met als hoofd thema (voor mij) isolatie! Deze films zijn allemaal ontzettend inspirerend geweest tijdens mijn bronnen onderzoek over isolatie.
Life of Pi is een film over een jongen die na een heftige storm vast komt te zitten op een reddingsboot met een tijger. Na dagen te overleven op deze boot samen met de tijger, gestrand op het midden van de zee zonder hoop in zicht probeert de jongen in alle wanhoop van de situatie te overleven en de tijger te trainen om hem niet aan te vallen. Was de tijger wel echt, of was het een inbeelding van hemzelf zodat hij niet alleen was? Deze film is een van mijn favorieten geworden, omdat het zo beeldschoon gefilmd is; en de manier waarop het inspeelt op het thema.
Swiss Army Man is een compleet bizarre film over een man die wakker wordt op een onbewoond eiland en een dood lichaam vindt waar hij vervolgens tegen probeert te praten. Uiteindelijk begint het dode lichaam terug te praten, maar komt de man er achter dat hij al zijn geheugen kwijt is, en dus probeert de gestrande man het dode lichaam alles uit te leggen over het leven waaronder seks, liefde en verdriet. De humor in de film sprak mij niet helemaal aan, maar het psychologische aspect achter het vinden van een leeg omhulsel van een mens, en deze vervolgens alles proberen uit te leggen over het leven en de menselijke gevoelens vind ik een ontroerend concept. Hier en daar vond ik de uitvoering iets minder werken, maar het was zeker het kijken waard.
The Red Turtle is een film over een man die zichzelf gestrand vindt op een onbewoond eiland in het midden van de zee. De film is prachtig geanimeerd door Studio Ghibli en dus had ik veel hoop over het verhaal, maar deze viel enorm tegen. Het begint heel interessant en sterk vanuit het isolatie thema, en de man begint zich dingen in te beelden zoals een mariachi band op het strand dat verdwijnt wanneer hij dichtbij komt. Vervolgens probeert hij van het eiland te ontspannen door boten te bouwen maar elke keer wordt hij gestopt door een rode schildpad die de boot vernietigt. Uiteindelijk verandert de rode schildpad in een vrouw en krijgt de man een kind met de vrouw. Dit was een enorme teleurstelling voor mij aangezien ik het veel interessanter had gevonden als de man eenzaam bleef (erg luguber).
I Am Mother is een film waarin een meisje wordt geboren in een bunker waarin zij het enige levende organisme is. Ze wordt opgevoed door een robot genaamd Mother die een moeder rol aanneemt voor het kind. Het meisje voelt zich eenzaam doordat ze geïsoleerd is van de buiten wereld en haar soortgenoten. De buitenwereld is compleet vernietigd door de mensheid en deze bunker is de laatste hoop om een nieuwe generatie mensen te creëren.
Naar aanleiding van mijn hiervoor gekozen thema en aansluitende bronnen onderzoek ben ik begonnen met het schrijven van 3 gedichten vanuit het hoofd van een persoon in een isolatiecel. De gevoelens die ik wilde overbrengen waren een bepaalde hopeloosheid en het gevoel van verloren zijn – gevangen in eigen hoofd met alleen de gedachtes van jezelf om eindeloos en rusteloos aan te horen.
Naar aanleiding van deze gedichten heb ik instinctief een groot vel papier (a1) gepakt en vervolgens alle gedachtes en beelden die mij te boven kwamen getekend. Om het visueel over te krijgen, en in het lijnwerk terug te laten komen ben ik met mijn linker hand (niet dominante hand) aan de slag gegaan om ongecontroleerde en slordige lijnen te trekken.
Deze zachte muren houden mij gevangen
Deze zachte muren houden mij kalm
Deze zachte muren voorkomen dat ik mijn schedel open breek tegen het cement en mijn brein er compleet overheen smeer
Deze zachte muren beschermen mij van mijzelf
Deze zachte, witte muren maken mij gestoord
Deze gewapende muren vallen mij aan
Deze gespijkerde muren steken in mijn lichaam
Deze zachte, helse ruimte is mijn tombe
Vader,
ik bid naar u.
Accepteer mijn schreeuw voor hulp,
als u wilt.
Moeder,
ik vraag u om vergiffenis.
Indien u nog om mij geeft, help mij.
Als u wilt.
Broeder,
ik praat tegen u.
Mocht u mijn stem eindelijk kunnen horen, red mij.
Als u kunt.
Zuster,
ik fluister naar u.
Alstublieft, hoor mijn longen hun laatste adem uitblazen.
Als u wilt.
ik ben blind,
blind van gevoel
blind van emoties
maar niet blind van gedachtes
ik kan niet zien wat ik voel,
en ik kan niet voelen wat ik zie
binnenkort ben ik vergaan
vergaan en vergeten
alles wat ik zie is wit
oogverblindend wit
het enige wat ik zie is zwart
mijn netvlies is uit mijn ogen gebrand
het enige wat ik voel is zwart
ik kan niets meer zien
mijn ogen had ik onder mijn kussen gelegd nadat ik deze er uit heb getrokken
eindelijk voelde ik iets
het tintelende door heel mijn lichaam heen, alsof ik mijn brein mee trok
weet iemand nog dat ik besta?
ik heb al zo lang niets meer gegeten
mijn buurman praatte tegen mij vanochtend
vreemd, zo’n isolatie cell
isoleer mij van al deze mensen in mijn cell
gisteren was ik nog alleen, nu is het evendruk in de trein als in mijn cell
moeder zei al dat ik het leven van het feest was, maar ik nam het nooit zo letterlijk
ik kan iedereen horen maar niet zien
of voelen
De isolatie vervreemd ons van onze soortgenoten, we zien onze familie niet tot nauwelijks en we gaan veel minder snel naar buiten om onder de mensen te komen. Maar als je niemand ziet, hoe zien mensen er dan uit? Een gespierde man met spinnen benen zou je in het dagelijkse leven niet zien, of toch wel? Door middel van illustraties wilde ik vreemde/disproportionele mensen tekenen vanuit de gedachte dat er geen bewijs is dat mensen er tegenwoordig niet zo uit zouden kunnen zien.
